Je bent jong en je wilt wat!
Naar de bioscoop... bijvoorbeeld.

Masha en de Beer is een prima film om met jonge kinderen heen te gaan.

Op 10 april 2019 komt het tweede deel van de vermakelijke familiefilm Masha en de Beer 2 écht uit in de bioscoop. In Masha en de Beer 2 beleven Masha (het ondeugende meisje wat niet stil kan zitten) en de vriendelijke Beer enkele leuke, grappige en vermakelijke nieuwe avonturen op het grote doek.

Ook haar andere vriendjes Panda, Pinguïn, Rosie het varken en Tijger zijn weer van de partij. Van logeerpartijtjes tot een potje ijshockey en van apenstreken tot zeemeerminnen, met Masha en de Beer is het altijd een dolle boel!

Een gaaf uitje voor de allerkleinsten die dagelijks genieten van de populaire familieserie op Zapp!

In de meivakantie reden we naar Denemarken. Dat is op zich helemaal niet ver rijden. Eigenlijk ben je er zo, via Duitsland. Maar mama had bedacht dat we helemaal naar het topje van Noord-Jutland zouden gaan. En dat is net wél even een stukje rijden. Gelukkig had ze daar iets op bedacht: een overnachting bij Legoland. Wauw, LEGO blijft gaaf! Na een dagje pret in Legoland, reden we door. Na zo’n drie uur rijden, langs onder andere knalgele koolzaadvelden én het spotten van diverse hertjes, kwamen we aan in Skallerup Seaside Resort. We kregen een schitterend huis, direct aan zee. Waanzinnig uitzicht natuurlijk! De zon ging schijnen en bleef de vier dagen dat we hier logeerden aan. Super.

Nooit vervelen

Ons huis was groot, mijn zus en ik hadden ieder een eigenlijk slaapkamer (papa en mama sliepen wel samen J). We speelden buiten in de speeltuin vlakbij ons huis of gingen ballen met onze labradoodle Takkie op het strand. In het hoofdgebouw van Skallerup Seaside Resort haalden we verse broodjes in de grote supermarkt (die gewoon 365 dagen per jaar open is) en ontdekten we het zwembad mét subtropisch zwemparadijs en glijbaan, speelden we in een indoor speelkasteel en konden we veel activiteiten doen, zoals stenen polijsten, hout verven, t-shirts ontwerpen, lipgloss maken, cake bakken. Je kunt het zo gek niet bedenken, of het kon. De hele dag door! Dus ook bij slechter weer, verveel je je hier nooit.

Wij hadden stralend zonnig weer en konden bij het huis altijd wel een plekje uit de wind vinden, omdat er veel windschermen om het huis staan (van glas).Natuurlijk trokken we er flink op uit. Mijn favoriet? De verlaten vuurtoren van Rubjerg Knude. Midden in het zand. Ik heb er heel hard van de zandberg gerend. De natuur in Noord-Jutland is schitterend. Daar over en over alle leuke uitjes die we in het noorden van Denemarken hebben gemaakt, lees je op Gaaf voor Kinderen.

Wil je nu meteen meer informatie? Lees dan verder op www.visitdenmark.nl/kindvriendelijk.

Als we een mailing van Het Betere BoerenBed ontvangen en zien dat er ook boerderijen in Frankrijk voorzien zijn van de luxe tenten, gaan we meteen zoeken en boeken. Een stop-over op weg naar het zuiden van Frankrijk, dát is fijn! Getriggerd door de foto’s van de schitterende zwarte paarden en door de nieuwe HeerenBoer Tent besluiten we naar Domaine St Christophe te gaan. Het concept van het BoerenBed kennen we inmiddels uit eerdere ervaringen (en dat bevalt uitstekend), maar om eerlijk te zijn hebben we niet op de landkaart van Frankrijk gekeken. Want wat blijkt een paar dagen voor vertrek… op doorreis naar de Dordogne is een boerderij met het adres Meuse, Saint-Mihiel niet heel logisch. Dan was een BoerenBed tent in de Cher, Belgische Ardennen, West-Vlaanderen of Limousin wellicht handiger geweest. Maar we zijn nou eenmaal gevallen voor de foto's met prachtige paarden. Gaaf voor Kinderen stapt dus in de auto met Mees (8) en Pien (5) plus labradoodle Takkie en rijdt richting Reims. Vlak voor vertrek neemt ‘boerin’ Savine contact op met de vraag of wij de eerste avond mee willen eten én ze stuurt nog een routebeschrijving in het Nederlands.

Echt niet goed

De TomTom brengt ons prima naar Saint Mihiel, maar het adres wordt niet herkend. Kijk, dat is dus handig zo’n boerin die van te voren mee heeft gedacht en een beschrijving van de route heeft gestuurd. Een opvallend gedetailleerde omschrijving, zo blijkt nu: “Na paaltje nr 6, iets verder is een grote bocht rechtsom, IN die bocht is links een bospad, met aan twee kanten een grote steen en aan de boom een klein bordje met Famille Priester en St Christophe. Dit bospad omhoog nemen, niet denken dat dit echt niet goed is.. want dat is het juist wel… en ongeveer na 1 km verschijnt het klooster als je het bos uitrijdt.” Wauw, deze omschrijving is exact zoals het er bij ons in de auto aan toe gaat. Want als wij omhoog rijden over een smal pad met losse steentjes en er helemaal niets te zien is, denken we letterlijk ‘dat dit echt niet goed is’. Tot, we over de berg zijn, het bos uit rijden, op een vlakte komen en een schitterend pand zien. Mét paarden in het weiland. Wij hebben het gevonden! We gaan slapen bij de boer.