Volg je ons al?
Herfst vind ik zo’n heerlijke tijd om gezellig met het gezin een beetje te cocoonen. Met een kop soep voor de televisie, een mooie film kijken. Epic bijvoorbeeld (nu verkrijgbaar op Blu-ray 3D, Blu-ray en DVD). Een magisch avontuur voor de hele familie. Kort even waar de film over gaat: Wanneer haar moeder komt te overlijden zoekt M.K., haar bijzondere vader op in zijn afgelegen huis in het bos. M.K.’s vader is geobsedeerd door het vinden van bewijs van een fantasiewereld: kleine wezentjes die volgens hem diep in het bos wonen. Een obsessie die haar vader nog steeds blijkt te hebben, ondanks dat zijn gezin er lang geleden al door uit elkaar gevallen is. M.K. wil niks van haar vaders ideeën weten, maar wat doe je als je zelf ineens maar vijf centimeter groot bent en terecht komt in die magische wereld? M.K. komt oog in oog te staan met koningin Tara die haar vraagt “het bladervolk” te helpen om hun bos te bevrijden van het kwaad. Als je de trailer van Epic hebt bekeken wil jij deze film zeker ook zien. Colin Farrel, ja die knappe Hollywoodster, leende zijn stem aan Epic en vertelt:
Vertel eens over Epic: Hoe vond je het?
CF: Het was een bizar boeiende ervaring. Het inspreken heeft anderhalf jaar geduurd en de film is in 40 uur opgenomen. Ik ben dankbaar dat ik hier aan mee heb gewerkt, ook al was het maar 40 uur. Het echte werk kwam van de animators, Chris Wedge en de schrijvers. Ze hebben veel werk gehad om verschillende dingen uit te proberen, zoals het bedenken van scenario's en de dialoog. En natuurlijk een goede combinatie te vinden van de juiste hoeveelheid humor gecombineerd met de emotionele elementen.
Jouw karakter, Ronin is een held. Vind je het leuk om een held te zijn?
CF: Helden kunnen een beetje saai zijn. Ze zijn vaak in veel opzichten de middelste man of de gemeenschappelijke noemer. Maar buiten dat heb ik er zeker van genoten. Toen ik Ronin zag kreeg ik het gevoel dat hij onverstoorbaar was, maar ook dapper en onaantastbaar.
Had je een favoriete animatie film toen je kind was?
CF: De eerste animatiefilm die ik ooit zag en die ik gelijk fantastisch vond was Jungle Boek. Ook keek ik altijd graag naar Tom en Jerry, ik was gek van Roadrunner.
Wat vond je zo leuk aan het Jungle Boek?
CF: Ik hou van het exotische. Het geeft me een goed gevoel dat een kind bereid is een nieuw thuis te vinden, zelfs in de meest extreme en ellendige situaties waar een kind in kan opgroeien. Ik hield van Mowgli, het samenkomen en de communicatie tussen kind en dier. Koning Louie vond ik ook leuk, te gek hoe hij met zijn handen en voeten bananen schiet.
Fashionable regenkleding, haha. Laat me niet lachen. Zo’n rottige regenbroek brengt toch trauma’s naar boven. Altijd klam en zweterig warm. Ik liet me liever drijfnat regenen. Als kind al! Nu als mama heb ik dé regenkleding-ontdekking gedaan. Namelijk The Rainwrap van Georgia in Dublin. Dit merk is al in 2009 opgericht door moeder en dochter Nicola Orriss en Georgia Scott en heeft verschillende awards binnengesleept. Eindelijk zijn deze nieuwe eyecatchers ook in Nederland verkrijgbaar. Vanaf nu kom ik overal met droge kleding aan! Zelfs als ik door de regen fiets (en dat doe ik als moeder nog al eens).
Leggits
Ik ben overtuigd van de handigheid van de speciale Rainwrap, een soort rok die je over je kleding aan trekt en niet omhoog waait. Een multi-functionele ‘wrap’ zo blijkt, want je kunt ‘m ook als picknickkleed of zeil voor over je bakfiets gebruiken. Wauw! Dat is op zich al design, maar het model van The Rainwrap oogt gewoon ook fashionable. Ik kies er ook een paar Leggits, waterbestendige covers voor over mijn laarzen en schoenen, bij. Nu draag ik met een gerust hart mijn geborduurde laarzen van Lien&Giel als ik door de regen moet fietsen. De Leggits-hoes is voor mij dé uitvinding en ziet er ook nog eens geweldig uit. Ik zou ‘m haast als schoen aan houden. https://www.georgiaindublin.com/
Eindelijk kom ik even aan mezelf toe! Het is zaterdagochtend en manlief heeft de kids mee naar het sportveld genomen. Nu is het me-time en ik zak in een warm bad met een relaxte geur van Rozen en Moor Lavendel (de nieuwe badcrème van Dr. Hauschka). ‘Rustgevend en maakt je helder van geest’ aldus de geurbeleving. Anyway, ik pak er een boek bij: Hotel Mama van Thiery Thielemans. De ondertitel ‘Bijzondere verhalen over normale diva’s’ spreekt mij aan… en direct op de eerste pagina wordt het mij duidelijk dat het om kinder-diva’s gaat. Eigenlijk gaat het over een gezin. Heerlijk herkenbaar dus, en ontzettend fijn en grappig geschreven. Telkens moet ik weer lachen om de zuurstokroze kamer van ‘Kleine Diva’. Deze persoon herken ik uit mijn eigen gezin. En oh jee, wat maak ik mij dan nu al zorgen als ik lees over ‘Puber Diva’.
Maar eerst gaat Hotel Mama over het belanden op een kruispunt in je leven en het maken van moeilijke keuzes en beslissingen. Ook dat is herkenbaar. Thiery beschrijft al haar stappen naar en in Hotel Mama lekker kort en krachtig en wel zo dat ik telkens denk ‘klinkt bekent’. Inmiddels is mijn warme bad aan het afkoelen en onderbreek ik het lezen voor even. Insmeren, aankleden, koffie maken.
Tjonge, wat heb ik deze ochtend een tijd voor mezelf. Op de bank lees ik rustig verder in Hotel Mama. Ik kan het boek gemakkelijk even wegleggen, maar eigenlijk wil ik toch wel weten hoe het verder gaat in het ‘hotel’. In hoofdstuk 9 gaat het over verliefdheid. Natuurlijk ook een herkenbaar hoofdstuk, al schrik ik als moeder van nog een hele jonge Diva van het uitmaken via sms. Maar wat ik nou eigenlijk zo fijn vind aan dit boek, zijn de opvoedkundige regeltjes tussen de zinnen door gecombineerd met alle valkuilen van het opvoeden, die ook in het gezin in dit hotel worden gemaakt. Nieuwsgierig surf ik tijdens het lezen van het boek naar het blogplatform HotelMama.nl en lees daar tussendoor verhalen van leerkrachten, grootouders en andere ouders. Tot mijn eigen familie weer thuiskomt en we de deuren van ons hotel tijdelijk even sluiten voor anderen. Het is borreltijd, bij de openhaard.
Chaos? Ja, in mijn kledingkast… ik ben mijn zomerse tops er uit aan het halen en maak plaats voor najaarskleding. En wat trek ik vandaag aan? Die ontzettend mooie en kleurrijke jurk van het gloednieuwe fashionlabel Miss Chaos. Sinds deze week staat de nieuwe naarjaars/wintercollectie online en wat is die gaaf! Zoals altijd val ik voor jurkjes en dan zit je bij Miss Chaos – overigens het ‘kleine zusje’ van het succesvolle kinderkledingmerk Chaos-and-Order – absoluut goed. Supervrouwelijke jurkjes van zachte kwaliteit katoen. In de webshop word ik afgeleid door divers moois en moet een keuze maken uit een grijs model met een kraagje en een prachtig rood koordceintuur of een opvallend koraalrood jurkje met lavendelblauwe stippen. Ik kies de laatste en met een muisklik is de bestelling geplaatst en de dag erna al in mijn brievenbus. De maat is perfect, de pasvorm geweldig en de reacties van andere moeders op het schoolplein: vol lof en complimentjes.
Tja, tijdens mijn zwangerschap las ik ieder boek of tijdschrift over baby’s, bevallen en kinderen. Daarna ging ik over op tijdschriften over kinderen en opvoeden. Ik heb menig cursusje gevolgd en nog ben ik heel vaak de gebruiksaanwijzing van mijn zoon en dochter kwijt… wat is het dan heerlijk om een boek te lezen vol met herkenbare momenten over het moederschap. Thanks Suus Ruis!
Suus Ruis (inderdaad, dochter van…) is mama van Ceasar (5) en freelance journalist. Ik ken haar van de columns in onder andere Fabulous Mama en nu dus als schrijfster van Wat ze je niet vertellen over mama zijn. Een boek vol hilarische en herkenbare columns over het moederschap. Ik heb gelachen en continu ‘ja’ zitten knikken bij de columns Gaap, Rommel, Nee is nee (of misschien toch wel ja als je flink zeurt) en bij nog veel meer ontzettend herkenbare momenten. Ik vind het stiekem heerlijk om te lezen hoe anderen in dezelfde valkuilen trappen als ik doe. Want net als Suus neem ik het moederschap heel serieus, maar mezelf wat minder. Als hardwerkende moeder met deadlines moet je nu eenmaal een heleboel ballen in de lucht houden, en de ene dag gaat dat beter dan de andere dag. Soms voel je je een waardeloze mum. Maar daar lach je dan om, je spoelt het weg met een glas bubbels, of chardonnay zoals Suus doet. Dit boek is een heerlijk cadeautje voor jezelf (of om te krijgen, en te geven).
Als veertig jarige met een gebit zonder enig gaatje, blijft het voor mij natuurlijk heel belangrijk om mijn tanden goed te poetsen. De tandarts vertelt mij keer op keer, dat ik me om mijn tanden en kiezen geen zorgen hoef te maken maar wel goed aan mijn tandvlees moet denken. “Ja tandarts, ik zal stokeren…”, maar ik vind dat echt geen pretje. Kortom, ik koop weer stokertjes maar ook een nieuwe tandenborstel. Mijn vorige elektrische tandenborstel, één van de eerste Philips Sonicare’s, is te vaak op de grond gevallen en doet het niet meer. Ik laat mij nu adviseren en ik kom bij de nieuwste introductie van Philips uit: Sonicare FlexCare Platinum voor een diepere reiniging tussen tanden voor een verbeterde tandvleesgezondheid vanaf 2 weken gebruik.
Gum Care
Een elektrische tandenborstel met drie poetsstanden (Clean, White en Gum Care). En, heel belangrijk, deze innovatieve elektrische tandenborstel is speciaal ontwikkeld om dieper tussen de tanden te reinigen en tot 7 keer zoveel tandplak tussen de tanden te verwijderen als een manuele tandenborstel*. Aan de slag. Maar, wat is de borstel klein. Dat is behoorlijk wennen. De borstelharen op zich zijn wel langer en reinigen dus diep tussen de tanden, maar de borstel zelf vind ik wat ‘klein’.
Na een kleine week ben ik daar wel aan gewend en poets deze tandenborstel top. Ik verstel de snelheid/intensiteit zo nu en dan en ik merk dat ik de stand Gum Care, om het tandvlees zachtjes te stimuleren en te masseren, goed vind werken. En oeps, wat is dat voor geluidje… ik druk te hard. De Sonicare FlexCare Platinum beschikt over een druksensor die de best mogelijke poetsprestatie garandeert. Bij te veel druk geeft de tandenborstel een signaal dat er te hard gepoetst wordt. Ideaal. Mijn tanden en tandvlees worden bij de volgende controlebeurt bij de tandarts absoluut weer goedgekeurd!
Zelfs mijn kinderen weten dat ik bijna nooit een broek draag. Ik houd er gewoon niet zo van. Vandaar dat ik dus altijd op zoek ben naar een gaaf, nieuw jurkje of rok. Ik surf online wat af en zo kom ik bij Tante Betsy uit. Een vrolijke webshop waar ik direct enthousiast van word. Lekker kleurrijk, een tikkeltje eigenwijs, maar altijd vrouwelijk. Tante Betsy houdt van kleuren en prints met fijne details, zoals een lief borduursel, een leuk knoopje en mooi kant. En ik houd daar dus ook van. Daarnaast, ik vind de naam Tante Betsy(.com) ook zo grappig. Een naam die blijft hangen!
Tante
Extra leuk: Tante Betsy wordt in kleine oplages vervaardigd in Europese ateliers, waarbij grote zorg wordt besteed aan de afwerking van ieder item. Handig om te weten: als een jurkje is uitverkocht, komt er vrijwel nooit exact hetzelfde jurkje voor terug. Maar niet getreurd: Tante Betsy ontwerpt meerdere collecties per jaar, en het kan zijn dat Tante met een vergelijkbaar jurkje komt, met net een ander printje of detail. Zo blijft ieder jurkje uniek. Vandaar dat ik niet te lang wacht met bestellen als ik iets leuks zie.
Toch moet ik bekennen, ik zie er eigenlijk altijd wel een gaaf jurkje, rok of vestje. Ik kan niet kiezen! Omdat ik online bestellen toch nog lastig vind, qua maat en kleur, bestel ik nu ‘voorzichtig’ alleen de Nellie. Ik wil zo’n overslagjurkje graag proberen. Al vind ik die jurkjes met die pofmouwtjes en polkadots ook supergaaf. Prachtig kleurrijk allemaal. Ik scroll nog iets naar onder en val eigenlijk ook voor de doorknoopjurkjes, met ¾ mouwen. Ideaal zo in het najaar.
Pfff, niet langer twijfelen, bestellen! De dag erna al ligt het jurkje op mijn deurmat en ga ik passen. Wauw, de maat is perfect en de jurk ziet er in het echt nog mooier uit dan ik had gedacht. Prachtig geborduurde bloemen aan de onderkant en een schitterend roze kanten randje. En die overslag draagt geweldig. De V-hals valt wat laag, dus draag ik er een hemdje onder. Maar blij dat ik ben met mij nieuwe aanwinst. Laat die complimentjes maar komen. Ik zeg: Happiness in a dress!
De dvd en Blu-ray van Parental Guidance is net uit en wat is het een heerlijke film over opvoeden van kinderen, in deze tijd en ‘vroeger’. Ik ben er eens rustig voor gaan zitten, natuurlijk met een kop kruidenthee en stuk chocolade bij de hand. Grappige momenten worden afgewisseld met een tranen-wegslik-momentje. Kortom, een must see.
Parental Guidance gaat over een moeder (Marisa Tomei) die een paar dagen weg gaat en aan opa en oma vraagt om op te komen passen. De kleinkinderen zien opa en oma niet al te vaak, maar opa Artie (Billy Crystal) en oma Diane (Bette Midler) overbruggen graag de afstand (per vliegtuig) om op de kids te passen. Natuurlijk denken zij voorbereid te zijn op de andere manier van opvoeden anno nu, maar de opvoeding van hun strenge en overbeschermende dochter blijkt toch heel anders dan de ouderwetse manier van opa en oma. Je voelt ‘m vast al aankomen… De kinderen nemen het huishouden over en de situatie verandert van hectisch naar hysterisch. Artie besluit actie te ondernemen en weet met snoep, gezellige spelletjes en een flinke dosis liefde niet alleen de kinderen te slim af te zijn, maar ook de familie dichter bij elkaar te brengen. Klik hier nog even door naar de trailer: https://www.youtube.com/watch?v=VuOeeJQjcoU.
De stad in met de kids... het is soms een hele uitdaging. Vind ik! Want okay, shoppen met mama is best even (een half uurtje ofzo) leuk, maar daarna willen mijn kids echt wat anders doen. Geen kleding meer passen, maar even van een glijbaan roetsjen of een glaasje limo drinken. In de praktijk vind ik het dan best lastig om een kindvriendelijk koffietentje of restaurant te vinden. Laat staan toen de kids jonger waren of nog in mijn buik zaten om een goede babywinkels of opvang te vinden.
Geboorte
Dat vond oprichtster van Citymom, Bettina Neseker kennelijk ook: “Toen ik eind 2011 zwanger was, kwam ik in de voor mij nieuwe wereld van moeders (to be). Ik woonde al 12 jaar in Amsterdam maar had geen idee waar de crèches in mijn buurt zaten of waar ik een goede zwangerschapscursus kon volgen. Lange internetzoektochten verder was ik nog steeds niet veel wijzer maar wel een idee rijker. Mijn zwangerschap leverde een prachtige dochter op en was de geboorte van het idee voor Citymom.nl.” In Amsterdam, wel te verstaan. Ik hoop dus stiekem dat de site heel snel gaat uitbreiden naar andere gave steden.
Ik vind nu op Citymom.nl de beste crèches en zwangerschapsadresjes, maar ook hotspots voor kinderfeestjes, speeltuinen, zorgcentra, winkeltjes, verborgen plekken en nog veel meer. Citymom.nl kent de stad van binnen en van buiten. En zette al die handige kind- en moedervriendelijke adresjes op een rij.
In het persbericht van A.W. Bruna Uitgevers werd het boek Bericht uit Parijs al omschreven als ‘Het Franse antwoord op Suzanne Vermeer’. Dat klinkt mij goed in de oren, dus lezen… Op de achterflap van het boek staat een (aantrekkelijke!) foto van schrijver Guillaume Musso en dat er wereldwijd al meer dan 17 miljoen boeken van Musso zijn verkocht. De invalshoek ‘wat als jouw mobiele telefoon wordt verwisseld met die van iemand anders’ vind ik ook intrigerend. Kortom, dit boek kan ik vast niet gemakkelijk wegleggen als ik er eenmaal in ben begonnen.
Bericht uit Parijs
Inderdaad, het klopt… als ik de eerste pagina’s van Bericht uit Parijs heb gelezen, wil ik het boek niet meer wegleggen. Spannend! Met een vleug romantiek. Bovendien omschrijft Musso de plaatsen Parijs en San Francisco zo precies dat je een reisje door deze wereldsteden maakt. De hoofdpersonen Madeline en Jonathan blijken na een botsing op het vliegveld elkaars telefoon te hebben ingepakt. Ze komen hier pas achter als ze ruim 10.000 kilometer van elkaar verwijderd zijn. Het duurt niet lang voordat ze toegeven aan de verleiding om in elkaars telefoon te kijken. Dit leidt tot een schokkende ontdekking: hun levens zijn met elkaar verbonden door een geheim waarvan ze dachten dat het voor altijd begraven zou blijven... Wat precies en hoe? Dat kun je lekker zelf gaan lezen! www.awbruna.nl