Volg je ons al?
De inspiratiewebsite Gaaf voor Kinderen test producten (van speelgoed tot bordspellen en van pretparken tot vakanties) en eigenlijk worden in de tekst de kinderen aan het woord gelaten. Getest door kinderen! Hoe is een vakantie op de boerderij dan, gezien door de ogen van een 6-jarig blond meisje? Nou, heel gaaf! Pien vertelt hoe de midweek in een luxe lodgetent van Farmcamps bij Stolkse Weide is geweest.
Hooi, Hooi... Ik houd van dieren. We hebben zelf een hond en gelukkig mag Takkie mee op vakantie naar de boerderij. Een beest meer maakt niet uit… Wij wonen in Castricum en via een rare route (mama volgt TomTom altijd) komen we bij Gouda. In Stolwijk in Zuid-Holland om precies te zijn. Na het parkeren van de auto, ren ik samen met mijn vriendin, broer en zijn vriendje meteen naar de Hooischuur. Mama meldt ons aan bij boerin Durkje. Zij wijst ons het verblijf aan, in Gerjan. Oei, de laatste tent op het terrein (er staan in totaal 20 safari- en lodgetenten). Dat is een stuk lopen met de kruiwagen vol spullen. Na een paar keer heen en weer staat alles voor onze lodgetent.
Indoor speelhuis Hooihuys
Met z’n vijven (papa komt later) nemen we een kijkje in deze nieuwe Farmcamps tenten. Wauwww. Er staat gewoon een speelhuis in onze accommodatie, ze noemen het Het Hooihuys. Via een trapje kom je in het speelhuis en mijn vriendin Vlin en ik nemen het bed er onder in beslag. De jongens proberen het tweepersoonsbed te kapen, maar mama stuurt ze naar de aparte kamer met twee bedden. Nou ja, kamer. Houten schotten en een gordijn als deur. Super gezellig natuurlijk. De enige echte deur in de lodgetent gaat naar de badkamer. Luxe hoor, een eigen douche, wastafel en toilet. Eigenlijk is het gewoon een fijn appartement met een tentdoek er over. Want er is ook een woonkamer met een bank, eettafel met stoelen en een keukenblok. Heel compleet dus. Maar ik hoop dat we deze week gewoon heel veel buiten zullen zijn! Op ons terras in de luifel staat een picknicktafel, lamp, barbecue en kachel. Supergezellig. Zeker als we op de tafel het tafelkleed met grasprintje leggen. Vlin en ik plukken snel nog wat bloemen voor een vaasje op tafel. De vakantie start meteen!
Knuffelschuur
Boerin Durkje heeft verteld dat we eind van de dag ons logeerkonijn mogen ophalen. Zo’n logeetje hoort bij het arrangement in de lodgetent. Maar eerst nemen we met z’n allen een kijkje op de boerderij. Morgen is er wel een rondleiding, maar wij zijn te nieuwsgierig. We zien onder een afdak kalfjes staan en in een grote schuur staan en liggen wat koeien. Er komt iemand een kalfje ophalen (het is een stierkalf leren we later) en zo verhuist het dier naar een andere boerderij. Stolkse Weide is namelijk een melkveehouderij en het liefst hebben zij koeien. Wat wij het liefst doen? De Knuffelschuur induiken, waar konijnen, lammetjes, cavia’s en bokjes zijn. Zo lief!
Spelen met water
Maar de zon schijnt lekker en ik heb het warm. Tijd om te gaan spelen in en om het water. Op het midden van het terrein is een soort zandstrandje met waterspeelmogelijkheden. Vlin, ik en de twee boys trekken wat kleding uit en we trekken ons met het pontje naar de overkant. We scheppen wat water, maar dat is grappig. Ik loop over een grote boomstam terug over het water en daarna spelen we met zand en water. Heerlijk! Mama? Die kan lekker voor de tent een boek gaan lezen.
Konijn halen
Joepie! Het is ‘eind van de dag’ en met z’n vieren gaan we ons konijn ophalen. We mogen er zelf één kiezen. Ik wil dat kleine, zachte konijn en ik noem haar Vlekkie. Mijn broer tilt het hok naar onze tent. Ik neem het hekwerkje voor een buitenverblijf mee. En natuurlijk voer. Het is leuk om een dier bij je eigen lodgetent te verzorgen. Leerzaam ook. Want ik wist niet dat een konijn zoveel keuteltjes op een dag maakt. Vlin en ik geven Vlekkie water en hooi en we willen héél graag dat ons logeerkonijn vannacht naast ons op de grond slaapt. Dat vindt onze hond Takkie wat minder leuk, maar hij slaapt toch in zijn eigen bench.
Spelletjeskist
Na het avondeten wordt het opeens snel donker en koud. Oei, er komt onweer aan. Snel halen we Vlekkie in zijn hok naar binnen, het tafelkleed van tafel en hup de tentdeur dicht. Er barst een pittige regenbui los. Maar wij zitten droog en ruim in de lodgetent. Tijd om de spelletjeskist te openen. Zooo, die zit tot de nok toe gevuld met spelletjes en speelgoed. Zelfs een voetbal. Wij pakken Poepie Knor (geinig, het meeste speelgoed heeft met de boerderij te maken) en zitten met z’n vijven aan tafel dit grappige spel te spelen, als papa ‘thuiskomt’. Nu is het nog gezelliger. Het weer is dan wel wat minder, in de tent is het gezellig. En morgen weer een nieuwe dag, om heel veel te genieten van het boerenleven.
Op stap met de boer
Logeren bij de boer vind ik cool. Wij doen dat wel vaker met het gezin. Nu is het extra gezellig dat mijn vriendin mee is. Tijdens de week leren we veel. Zo vertelt boer Wilco als wij de koeien uit de wei halen en later in de melkput mogen helpen (Vlin en ik bleven er gewoon twee uur) dat een koe ongeveer 25 liter per dag geeft. Dat zijn echt veel pakken melk! De dagen vliegen om met springen op de trampoline, knuffelen met alle dieren, het logeerkonijn verzorgen, plonsen in de Mega Water Pret Weide, alle opdrachten voor ons Boerenknechtdiploma vervullen (dus ook de stal aanvegen), de kittens aaien en steeds vragen aan de boer en boerin of wij kunnen helpen. Hooi, Hooi... Deze vakantie is Gaaf voor Kinderen!
Ik geef Farmcamps Stolkse Weide een 9!
Trouwens, mijn vriendin vindt deze vakantie ook een 9.
Broer Mees (9 jaar) en zijn vriendje Lars (ook 9) hebben vooral op de traktorbandentoren gespeeld, over (en soms in) het water gesprongen bij Farmcamps Stolkse Weide boerderij. Ook het ijsmaken met de boerin viel bij alle kinderen in de smaak. De jongens waren iets minder bezig met de dieren op de boerderij, maar des te meer met de avontuurlijke buitenactiviteiten. Zij geven Farmcamps Stolkse Weide zelfs een 9,5 én hebben een filmpje gemaakt wat nog altijd trots aan vrienden wordt getoond.
Zoek en boek je boerderijvakantie bij Farmcamps door hier te klikken.
Tekst en fotografie: Marije Smit
