Kinderboeken

Yes, het achtste Dummie-boek van Tosca Menten is er: Dummie de Mummie en de smaragd van de Nijl. Oeh wat spreekt dit boek mij aan! Ik ben dol op Dummie en Goos. En ik houd van Egypte. Tenminste van de zee waar ik vorig jaar heb gesnorkeld. Zo te lezen komt Dummie daar niet. Ik lees op de achterkant van het boek:  

Plotseling was alles gitzwart.
'Rafael,’ gilde Goos. Hij deed zijn ogen wijd open maar zag niks. ‘Rafael! De lamp! Rafael!’
Voor hem klonk een geluid. ‘Rafael? Waar ben je?’
‘Blijf staan!’ siste Rafael.
Het geluid klonk harder, alsof er ergens nagels overheen krasten. Zaten hier misschien ratten?
Ieuwwww, ratten. Maar ik lees ook dat schrijfster Tosca Menten naar Rome reisde voor dit boek. Dus hé, het gaat niet per se over Egypte. Dat doet de naam ‘de smaragd van de Nijl’ mij wel vermoeden. Maar Maashi… het gaat over eeuwenoude gebouwen, prachtige fonteinen en een wereldberoemde pizzabakker. Mjammm. Het eerste hoofdstuk (na een fijne flashback) gaat over een Hollandse pizza, maar al snel zijn Dummie en Goos in dit avontuur in Rome! Zij ontmoeten op de camping een schrijver, Herman genaamd. Herman is op zoek naar de betekenis van een vreemde inscriptie. Die lijkt te gaan over de groene smaragd waarmee keizer Nero naar de gladiatorenspelen keek. Maar Dummie herinnert zich een heel andere smaragd, eentje uit zijn land! Zou die inscriptie misschien daarover gaan? Met de hulp van een oude priester en de zoon van de pizzabakker gaan de vrienden op onderzoek uit, tot ze belanden in ondergrondse gangen vol onverwachte geheimen…
Ik heb veel gelachen tijdens het lezen van dit boek. De tekeningen van Elly Hees zorgen er mede voor dat ik alles zo voor mij zie gebeuren. Al komt dat ook door de fantasieteksten van de schrijfster. Zij schrijft zo beeldend. Als ik lees, hoor ik Dummie de Mummie gewoon praten en beleef ik het verhaal echt mee.

Weer een gaaf boek van Tosca Menten dus.

Gaaf weetje!