Volg je ons al?
Het zal je gebeuren… je krijgt een stapel ansichtkaarten… van je krijtjes! Iedere kleur is afzonderlijk op stap gegaan en stuurt jou een kaart met een boodschap. Lachen. Maar de krijtjes van Teun zijn vooral boos of teleurgesteld. Omdat ze niet of nauwelijks worden gebruikt, of juist omdat ze helemaal zijn versleten.
Kaartjes ontvangen
Op iedere pagina van ‘De groeten van de krijtjes’ (Uitgeverij De Fontein) kun je de achterkant van een ansichtkaart lezen en zie je welk krijtje de kaart heeft geschreven. Het wijnrode rijtje bijvoorbeeld stuurt zijn kaart aan ‘Teun, Teuns slaapkamer, de trap op links, dit huis’. Het wijnrode krijtje voelt zich verloren en schrijft op zijn kaartje aan Teun dat hij maar één keer is gebruikt, kwijt is geraakt en ook nog eens in tweeën is gebroken. Het krijtje wil weten of Teun hem komt halen. Een ander ongelukkig krijtje is de erwtengroene, en het neonrode krijtje. En wat te denken van kastanjebruin. Dat krijtje is zelfs opgegeten door de hond en weer uitgekotst. Toch vraagt het krijtje of hij alsjeblieft opgehaald kan worden. Teun heeft een stapel kaartjes ontvangen van zijn verloren krijtjes en voelt zich na het lezen van alle zielige kaarten verdrietig en gaat ze ophalen. Maar, ze passen niet meer in de kleurdoos. Hoe Teun dat op gaat lossen kun je zelf gaan lezen en vooral bekijken in ‘De groeten van de krijtjes’ van Oliver Jeffers en Drew Daywalt. Zij maakten ook ‘De krijtjes staken!’ het eerste prentenboek over de krijtjes van Teun, en dat werd bekroond met een Zilveren Griffel.
