Het Sprookjesbos in de Efteling heeft voor mij iets nostalgisch. Als 43 jarige (moeder) vind ik het fantastisch om hier rond te dolen, langs de Rode Schoentjes, Rapunzel, de Indische Waterlelies, Langnek en de Zes dienaren, de Kleren van de Keizer, Hans en Grietje… en sinds eind maart 2016 ook langs Pinokkio. De ondeugende houten pop is de nieuwste bewoner van het Sprookjesbos. Wij hebben hem zaterdag, in een zalig voorjaarszonnetje, ontmoet.
De werkplaats van Geppetto
Onze dag in het attractiepark begint bij PandaDroom. Daar zijn we de vorige keer niet geweest en deze mooie 3D film over de natuur lijkt ons weer nuttig om aan de kinderen te laten zien. Ze trappen in alle verrassingen in de film, van een windje tot het schrikken van een slang die heel dichtbij komt. Daarna gaan we wandelen langs de sprookjes. Het Sprookjesbos is sinds 1952 uitgegroeid van 10 naar 29 sprookjes. Pinokkio is de meest recente nieuwkomer. Wij gaan dus op zoek naar het jongetje met de lange neus, naar het originele Italiaanse verhaal van Carlo Collodi. We komen Marerijk binnen via Langnek. Ik wil zijn verhaal graag nog eens horen, maar de kinderen willen door… Pinokkio vinden. We passeren Roodkapje, waar hard gerenoveerd wordt en dan… komt de werkplaats van Geppetto in zicht. Het is er druk en het is dus even wachten op een plekje. Zo te zien is de werkplaats al een tijdje verlaten, het briefje dat Geppetto er even niet is hangt wel voor het raam, maar de bosdieren hebben zijn werkplaats overgenomen. Pinokkio is nergens te bekennen. Misschien bij de volgende scène: de vos en de kat spelen verstoppertje. Maar ook hier is de houten pop niet. Wij lopen een stukje verder naar het haventje waar een grote, bijzondere oranje vis dobbert. Wat? Hij spuit water en als hij zijn bek opent, hoor je Pinokkio roepen. Het is een monstervis, een beetje eng, maar tegelijk niet té eng voor kinderen. De bek van de vis gaat diverse keren open en dan zien we opeens Pinokkio! Wij hebben niet in de gaten gehad dat je door de interactieve hengel te gebruiken in de bek van de walvis kunt kijken. Dat komt vast omdat het telkens druk is bij dit nieuwe sprookje. Iedereen is enthousiast! Dit is Gaaf voor Kinderen.
Achtbanen en sprookjes
Wij maken de wandeling door het Sprookjesbos verder af, langs de Dansende Schoentje, de Draak, Vrouw Holle, Ezeltje Strekje en de Indische Waterlelies. Wij als ouders deinen mee op de bekende klanken van de dansende elfjes, Pien (7) en Mees (10) hebben het al snel bekeken. Gekscherend houdt Mees het er op dat het sprookje voor ouderwetse ouders is. Gelukkig mogen we nog wel naar een verhaal bij de Sprookjesboom luisteren en dan gaan we los in de attracties. Van de draaiende kookpotjes van Monsieur Cannibale tot de donkere achtbaan Vogelrok en van Polka Marina tot een kijkje bij de Baron 1898. Het achtbanen gebied, Ruigrijk, is eigenlijk écht iets voor mij… ik ben die dappere moeder die normaal alle achtbanen in duikt. Ik geniet er van om in de rij anderen zenuwachtig te horen praten, vooral in de Vliegende Hollander en Joris en de Draak. Maar dit keer ben ik niet fit, de achtbaan van de Baron 1898 ziet er nét iets te heftig uit, die vrije val van 37,5 meter doe ik graag een andere keer. De dag vliegt om en moe en voldaan… sluiten wij af met ‘wij leven nog lang en gelukkig’ en komen graag nog eens terug in de Efteling.