Gaaf voor Kinderen

Lekker boeren bij Koe in de Kost

 

 

Haha, wat een naam… Koe in de Kost. Wat zou je daar kunnen doen? Veel! Zo blijkt na een weekend verblijven in de luxe grondulow op het erf van Koe in de Kost. Het is zó gaaf, dat we dit keer twee ervaringsverhalen gaan publiceren op Gaaf voor Kinderen. Namelijk eentje door de ogen van stoere Mees en een tekst door de ogen van über-meisje Pien. Nu Mees:

 

 

 

 

Lekker stoer voor jongens

De skelters bij de parkeerplaatsen vallen mij direct op. Daar ga ik zo eens een rondje op scheuren. Maar eerst melden wij ons bij de boer en boerin. Eigenlijk wil ik wel meteen rond gaan rennen, maar we krijgen eerst limo met koek en papa en mama koffie. Boerin Truus neemt de tijd voor een praatje en ik zie in de ontvangstruimte genoeg leuks, van boeken tot spelletjes. Het lijkt de bieb en de speelotheek tegelijk wel. Boerin Truus vraagt boer Frans, die ook aanschuift, welke koe wij hebben. Ze heet Henny 40. De boer zal haar later aanwijzen in de stal, want we hoeven niet alleen voor deze koe te zorgen… we mogen helpen met voeren, melken en de wei in brengen van alle koeien. En deze authentieke boerderij heeft er veel, plus diverse rassen; Belgian Bleu’s, de Blonde d’ Aquitaine, Limousin en de zwart- en roodbonte MRIJ-Holstein koeien.

Tijd om de grondulow te bekijken? De wat? Een luxe bungalow met een halfrond dak met gras er op. Ze zien er bijzonder uit… eigenlijk zie je ze amper in het weiland. Dat is ook de bedoeling, legt Truus uit. Van binnen ziet onze grondulow er gaaf uit! Een lekkere bank, haard, twee slaapkamers, een badkamer met bad (om alle modder van je af te spoelen) en een ruime keuken. Met in de koelkast een verse taart! Dat hebben we nog nooit meegemaakt. Mjammie. Als ik de taart op heb, ren ik naar de skelters. Zuslief gaat mee, maar is al snel afgeleid door de pony en de konijnen. Ik zie haar later weer in de stal waar we – samen met onze buurmeisjes – kleine klusjes te doen krijgen. We vegen de stal schoon, we voeren brokken aan de koeien en we mogen de twee honden Kimmie en Laika uitlaten. Het is al laat deze vrijdagavond, dus tijd om lekker te slapen. Een heerlijk bed! Waarin ik nog uitslaap ook. 

 

 

Bertha Grot

Op het erf is een trampoline waar ik flink op ga springen. Ernaast staat een houten koe waarop ik even oefen hoe ik melk, in dit geval water, uit de uiers krijg en we zoeken met z’n allen naar eieren. Er lopen veel kippen rond, dus dat moet lukken… een vers eitje in de ochtend. Of pannenkoeken. Boer Frans roept ons. Hij vraagt of we even kunnen helpen, op de tractor. Natuurlijk! Ik klim omhoog, gevolgd door de drie meiden. Mijn zusje en twee buurmeisjes. Het hele weekend zijn we trouwens met z’n viertjes. Buurmeisje Pieta loopt nog in haar pyjama (een hele mooie) omdat zij wel al vroeg wakker was en de boer ging helpen met melken (en daarna geen tijd meer nam om zich te verkleden). Een beetje jaloers ben ik wel, zij kon wel helpen met melken en ik nog niet. Op de tractor rijden we over het erf en voeren de grote koeien buiten. Best stoer zo’n grote groene tractor. Dan ontdekken we de Bertha Grot in de stroschuur. Lekker spelen! Er is ook een geheime tunnel. Gaaf. En yes, ik vind er een ei. Ik ren terug naar ons huisje, waar papa en mama in een grote emmer staan te roeren. Ze gaan zelf kaas maken, want dat leek ze zo leuk voor ons. Duh! Ik wil wel even in die melk roeren, maar eigenlijk heb ik daar helemaal geen tijd voor. De zon schijnt, en ik wil helpen op de boerderij. Mijn ouders gaan rustig door met kaas maken en zitten buiten op het terras, met uitzicht op een weiland vol nieuwsgierige koeien. Wat een uitzicht.

Stontsproeten

Ik loop langs de moestuin waar je zelf kruiden en groente mag plukken om te gebruiken in de keuken en zie dat gans Ans daar sla zit te eten. Schattig hoor. Maar ik ben onderhand wel nieuwsgierig naar de melkput. Samen met boer Frans gaan we einde van de dag de wei in om alle koeien naar de stal te brengen. Boer Frans draagt een gaaf shirt met de tekst Strontsproeten. Ik vraag hem wat dat zijn. Hij vertelt dat we dat misschien nog wel gaan merken straks, in de melkput. Even later staan we in die put. We gaan melken! Heus. Ik maak, samen met de meiden, de uiers van de koeien schoon en knijp in de speen. Yes, er komt melk uit. Dan zetten we met Frans de melkmachine aan. Binnen de kortste keren komt er zo’n tien liter melk per koe uit. Van zo’n tien liter hebben papa en mama inmiddels twee kleine kaasjes gemaakt. Wat een werk was dat. Roeren, scheppen, spoelen, scheppen, in de vorm doen en persen. Daarna komt nog het pekelen en draaien. Leuk en leerzaam dat kaas maken, maar ondertussen sta ik dus in de melkput en vraag me nog steeds af wat strontsproeten zijn. En dan… gaat een koe poepen. Ai, het vliegt best wel in de rondte en Frans lacht: “Als je dit in je gezicht krijgt, heb je strontsproeten.”

Pannenkoeken

De dag is om voor we het weten en ik heb gewoon zwarte randen aan mijn nagels. Heerlijk, de hele dag buiten. Mijn kleding is vies, ik zou willen dat ik zo'n stoer overall had. Na een uitgebreid bad, val ik in slaap. Maar ik let nu goed op, ik wil echt vroeg wakker zijn en om 6 uur sta ik dus naast mijn bed. Ik kleed mij zachtjes en snel aan en ren naar buiten, op naar boer Frans. Ik wil helpen met boeren. Ik sta weer in de melkput en help, met plezier. Jammer genoeg is het vandaag wat koud buiten en de koeien blijven binnen. Ach, kunnen we in de stal helpen. Plots vinden de meiden een aantal eieren en hebben we er genoeg om pannenkoeken te maken. We krijgen mama zo gek dat ze een stapel gaat bakken. Ik schrijf met Pieta ondertussen de uitnodigingen en die brengen we bij haar ouders en naar de boer en boerin. We zullen een groot eetfestijn tussen grondulow 2 en 3 houden. We dekken de picknicktafel buiten met het plastic servies (er staat in de kast ook chic servies met een gouden randje). Die keuken is trouwens voorzien van alle gemakken, van theekoker tot oven en van veel (koeken)pannen tot genoeg bestek. Daar komen boerin Truus en boer Frans aan en met z’n allen eten we pannenkoeken en drinken verse melk. De zondag vliegt om en het wordt alweer tijd om vanuit Heeten naar huis te gaan rijden. Ik wil niet weg! Ik wel blijven bij Koe in de Kost. Huilend zeg ik mijn slaapkamer in de grondulow gedag en met tranen in mijn ogen stap ik in de auto. Na zo’n stoer weekend is het wel wat suf, maar ik moet zo huilen… ik wil terug naar Koe in de Kost! www.koeindekost.nl