Gaaf voor Kinderen

De zomervakantie van 2016 stond dan misschien in het teken van een leuke dogvlog opnemen met onze labradoodle Takkie voor Eurocamp… Pien (7) en Mees (10) genoten ook enorm van alle gemakken van een stacaravan op de luxe camping. Het resultaat van het filmpje waarbij je onze gezinsvakantie door de ogen van de hond ziet, staat op Youtube en is zeker gaaf om even te bekijken. Voor alle gezinnen waarbij de hond ook mee gaat op reis, tippen wij deze blogtekst: De 5 best gewaardeerde campings voor een vakantie met hond! Mét #dogvlog.

Het is mei en dan heb je op school nogal wat dagen vrij. In deze voorjaarsmaand vallen heel wat feestdagen en dus voor ons aanleiding om er op uit te gaan. We surfen wat bij diverse touroperators en ontdekken dat het met een leuke labradoodle in de familie soms lastig kan zijn om een accommodatie te boeken. Toch kun je bij veel touroperators in de zoekmachine aangeven dat de hond meekomt, en op die manier belanden wij bij Parc Les Etoiles. In de Belgische Ardennen. Dat betekent voor ons een kleine vier uur in de auto en dan staan we al voor ons luxe, houten chalet. Een prachtig vakantiepark, waar iedere maand van het jaar wel iets te beleven valt. Wij treffen een zalig zonnetje en genieten een paar dagen van de groene natuur en rust.

Onderaardse wereld

Bij het voorbereiden van deze short break lazen we over de ontdekking te voet, langs het nieuwe wandelpad van Wildlifepark Domein van de Grotten van Han. Yes, dat klinkt goed. Vanaf ons vakantiepark staan we in driekwartier in het dorpje Han-sur-Lesse. Bij de entree hebben we werkelijk nog geen idee wat voor fantastische (en lange) dag dit gaat worden. We melden ons om 10 uur, als het Domein net open is. We kunnen direct mee met de tram. Voor ons al een onverwachtse manier van reizen naar de mysteries van de onderaardse wereld. Yes, iedereen instappen, de tram vertrekt… er is nog net tijd voor een toeristische foto. Mees en Pien krijgen een groene parkiet op de schouder, er worden wat foto’s geknipt welke we aan het eind van de dag kunnen kopen (wat wij niet doen, we blijven zuinige Hollanders). De oude tram (deze schijnt zelfs honderd jaar te zijn) rijdt ons in 4 kilometer naar de ingang van de Grot. We tuffen best snel door het bos, omhoog. We zien vanuit de tram het wildlifepark al. Bij de ingang van de Grot verzamelen groepen zich per taal. Wij kiezen de Nederlandstalig rondleiding en de gids vertelt binnen dat we zo’n 2 kilometer in de Grot gaan lopen en dat het ook circa 2 uur duurt. 

Direct na de opening, een aantal jaar geleden, mochten wij Hof van Saksen – het luxe vakantieresort – al eens bekijken. Het Drentse park is eind 2012 door Landal GreenParks overgenomen en dus reizen wij opnieuw af naar Nooitgedacht. Dit plaatsje in Drenthe huisvest een buitengewoon mooi park waar het weer goed genieten is met de familie. Het is er absoluut Gaaf voor Kinderen en dus bekijken we – zoals alle reportages op deze website – deze vakantie verder door de ogen van het kind.

Na de laatste zin van de TomTom draait papa de auto een lange oprijlaan op. Gaaf! Het is al vroeg schemerig op deze vrijdagmiddag en alle bomen langs de oprijlaan zijn verlicht. Schitterend. Wat het nog mooier maakt: er is sneeuw gevallen. Alles is krakend wit, maar ik weet zeker dat de oprijlaan en het hele vakantieresort er ieder seizoen geweldig uitzien. Nu rijden wij dus rustig langs de verlichte bomen en ik jump samen met mama de auto uit om naar de receptie te lopen. Ik ruik openhaard, maar als we via een paar traptreden het hoofdgebouw bereiken, zie ik dat het vuurkorven zijn. Gezellig. Er wordt ook warme chocolademelk en wijn geschonken. Wat een feestelijk ontvangst. Terwijl mama incheckt krijg ik van een vrolijke clown een ballonfiguur. Natuurlijk vraag ik er ook één voor m’n zusje. Bollo, de mascotte van Landal, is nergens te bekennen. Die woont niet op Hof van Saksen! We lopen met de kaartsleutel van onze boerderij voor dit weekend terug naar de auto en zoeken onze accommodatie. De rieten kappen van de boerderijen zijn allemaal bedekt met een laagje sneeuw. Het lijkt wel een ansichtkaart.

We draaien de oprit van Bilderberg hotel ’t Speulderbos op en rijden helemaal door tot vooraan. Er is namelijk een parkeerplaats voor ons gereserveerd, Billy parking genaamd. Ja hoor, er staat gewoon een bordje voor de familie Smit. Binnen een paar seconden staan we binnen en ren ik met mijn zusje naar de ontvangstbalie. Perfect, gewoon op onze hoogte. Receptioniste Miranda vraagt of we een goede reis hebben gehad en geeft meteen een gaaf stripboek ‘Het raadsel van de Verdwenen Kroon’. Terwijl mama incheckt, pikken wij alvast een snoepje uit de schaal. Er staat een schoolbankje met allemaal boeken, speelgoed en kleurpotloden. Maar waarom hangt die letter L daar nou? Het is net of Miranda mij hoort denken, want we krijgen een speurtocht. Liefst begin ik daar direct aan, maar eigenlijk wil ik ook de hotelkamer graag zien. We lopen de trap op en al snel heb ik onze kamer gevonden! Want er hangt een brief op de deur met ‘Welkom Mees en Pien’. Wauw, dat is gaaf. Dat hebben we nog nooit eerder gehad.

Snel inspecteren we de hotelkamer van ’t Speulderbos: een tweepersoonsbed voor papa en mama, voor ons ook twee opgemaakte bedden (slaapbank), op tafel een feestelijk zakje snoep en in de badkamer twee vrolijke badschuim verpakkingen. Te gek. Wat een goed begin!

Billy Bios

Beneden zagen we de openhaard al branden en dus gaan we daar wat drinken. Of beter gezegd, mijn ouders nemen daar een cappuccino en ik duik met mijn zus de Billy Bios in. Ieder weekend worden er twee conferentiezalen omgetoverd tot een kinderwalhalla. De ene kamer is bioscoop waar de hele dag op een groot scherm films worden gedraaid. De andere kamer, Billy’s game room, barst van het gave speelgoed, een Wii en een voetbaltafel. Vervelen kun je je hier echt niet!

Wat grappig dat Skallerup Seaside Resort als slogan ‘Het mooiste plekje van Denemarken’ heeft. Voor ons des te meer reden om dat eens uit te gaan zoeken. Op de Nederlandstalige website van het resort zien we hoe je vanaf Utrecht, door Duitsland en Denemarken in 940 kilometer in Hjørring komt. Wij stappen in de auto en karren naar het vakantiepark in Noord-Jutland. Nog diezelfde avond zien we vanaf ons terras bij het fantastische vakantiehuis hoe de zon in zee zakt.

Zon, zee en strand

Ons verblijf voor de komende dagen is werkelijk prachtig. Het vakantiehuis staat op het duin, pal aan zee. De accommodatie is ruim opgezet, met veel raampartijen zodat je de zee kunt zien, er is een luxe badkamer (met bubbelbad en sauna), de keuken is zeer compleet, de woonkamer is ronduit groot en er zijn drie grote slaapkamers (we hebben een huis voor zes personen). Wat het Skallerup vakantiehuis helemaal top maakt is het terras dat bijna geheel rondom het huis loopt, inclusief verspringende glazen windschermen. In deze meivakantie ontbijten, lunchen en dineren wij iedere dag op een steeds wisselend plekje op het terras. In de zon. Geweldig! VisitDenmark heeft absoluut niet overdreven door te zeggen dat Denemarken in de meivakantie vaak zonnig is. Wij hadden het niet verwacht, maar wij hebben hier in Denemarken gewoon een vakantie van zon, zee en strand. 

Het stond al een poosje op ons wensenlijstje: slapen op het strand. In een strandhuisje, wel te verstaan. Sinds Landal de strandhuisjes op het zand van Julianadorp aan Zee heeft staan, kijken wij er al naar. Van een boeking kwam het nooit. Tot nu. Half april 2015 hebben wij gelogeerd bij in een heus strandhuisje van Landal Beach Resort Ooghduyne. We geven toe, je moet zo in april wat geluk hebben met het weer. En dat hebben wij! Dat weekend, zeker op vrijdag, straalt de zon ons tegemoet als wij – na aanmelden bij de receptie – doorrijden naar de gratis parkeerplaats onder aan de duinen. Let wel, niet de kant van het strand, maar de landkant. Daar laden wij onze weekendtassen op een aanhanger van een tractor en onze spulletjes worden naar het strandhuisje gereden. Wij wandelen er naar toe, over het duin heen, het strand op. Daar zien wij meteen een zonnige strandtent. Als wij naar rechts kijken, zien wij de strandhuisjes. Oei, het is een klein beetje schrikken want ik dacht dat er een stuk of twintig zouden staan. Het blijken er veel meer. Wij hebben huisje 63 en aan de reeks strandhuisjes naast ons valt op te maken er het er nog veel meer zijn (zeker 80 in totaal). Wij lopen met een paar van onze spulletjes over de houten strandplanken, een lange catwalk, naar ons verblijf voor komende twee nachten.

De strandhuisjes staan keurig naast elkaar en kijken een beetje schuin weg, naar zee. Van die buren… ach, daar krijgen wij geen last van. Op je eigen terrasje zit je prima. Onze bagage arriveert en Mees pakt meteen zijn voetbal om op het zand te gaan ballen. Pien grijpt haar schep en start met het bouwen van een zandkasteel. Niet veel later zitten papa en mama aan een kopje thee op het terras. Uitzicht: zon, zee, strand. Heerlijk! 

De eerste dag van de kerstvakantie was het voor ons zo ver: we gingen naar het Wereldkerstcircus in Carré. Zoals al eerder omschreven in Nergens is circus mooier dan in Carré keken wij erg uit naar het bijzondere circus. Op naar Amsterdam dus. Voor de kinderen (8 en 11 jaar) al een belevenis op zich.
In de Nok
Bewust kozen wij voor de middagvoorstelling om 12 uur, want dan konden wij daarna nog langs alle kerstverlichting in Amsterdam lopen. Ruim voor het circus begon, waren wij al in het prachtige Carré en legden wij de kinderen (zij waren hier voor het eerst) uit dat Carré ook voor artiesten een speciaal podium is en het theater zelf prachtig is. Om dit laatste kracht bij te zetten gingen wij nog wat drinken In de Nok. Hier zie je letterlijk de nok van koninklijk theater Carré!

Circus zoals het hoort te zijn
Van de zaal met de schitterende kroonluchters, rode velours en in dit geval piste van het circus in het midden (en dus op het podium ook stoelen) waren we alle vier onder de indruk. En dat was nog maar het begin! Het circus begon geheel in stijl met een circusdirecteur in rood kostuum en hoed die de artiesten aankondigt (en vertelt dat het echt verboden is om foto’s tijdens de show te maken). Boven het podium zat een live orkest. Zo hoort circus écht te zijn!
Ruim een uur lang kijken we naar trapeze kunstenaars, acrobaten, paarden en clown Housch-ma-Housch. Soms vol verbazing en dan weer hard lachend. Heerlijk!
Voor het theatrale aspect in de circuswereld zorgen dit jaar ook maar liefst 20 artiesten uit China met een acrobatische ode aan het Zwanenmeer en een balletachtige act van Dansende Lasso’s, twee acts die eerder dit jaar bekroond werden in Monte Carlo.

Act met vissen?
Dan volgt de pauze en valt er allerlei merchandise te kopen, maar wij bekeken het theater en waren op tijd weer in de zaal. We zien hoe een grote glazen kom wordt neergezet en een jong kindje achter ons zegt: daar gaan vissen straks kunstjes doen! Wij lachen, maar begrijpen hem wel. Wat gaat hier gebeuren? Even later kwam er een prachtige dame op die op de rand van de kom knappe kunstjes uithaalt én zo het water in duikt, als een zeemeermin. Fantastisch!
Monte Carlo
Na haar fantastische optreden genieten we van een bijzonder stel uit Canada. Zij dansen in de lucht op twee ‘wielen’. De act 2-ZEN-O is een unieke, emotionele Pas de Deux in de lucht. Sensueel, poëtisch maar ook riskant. Het is een theatraal nieuw hoofdstuk geworden in de internationale circusgeschiedenis. In januari 2018 is deze unieke act uitgenodigd voor het Circusfestival van Monte Carlo.
Lange zit
Als ouders genieten wij van ieder optreden en de variatie. De kinderen vonden het na de pauze iets te lang duren en gaan wiebelen. Gelukkig kwam de grappige clown nog een paar keer terug en konden de kids weer hard lachen. Na een voor hen redelijk lange zit volgt er een staande ovatie en als we eenmaal buiten bij Carré staan zijn zij en wij blij dat wij dit Wereldkerstcircus hebben gezien. Een circusbeleving op zich! www.carre.nl. 

Het Wereldkerstcircus is nog tot en met 7 januari 2018 in Carré te zien.

Bijna honderd jonge talenten van de Hermitage voor Kinderen zijn in de voetsporen getreden van de beroemde Hollandse schilders, van wie 63 werken te zien zijn in de tentoonstelling Hollandse Meesters uit de Hermitage.
 
De talenten kozen een schilderij uit de tentoonstelling en gaven daar hun eigen draai aan. Net als Rembrandt wel deed, gebruikten ze een typisch zeventiende-eeuwse schets- en tekentechniek met water, penseel en bister, een kleurpigment dat eeuwen geleden veel gebruikt werd. Ook pakten ze een typisch zeventiende-eeuws genre op: de ‘tronie’. Met sjaals, hoeden, sieraden, veren en een spiegel maakten zij een zelfportret in olieverf op doek. De verrassende resultaten zijn te bewonderen tot en met februari 2018.
 
Van Rembrandt tot Gerard Dou, van Jan Steen tot Hondecoeter, schoolkinderen ontmoeten nu de Hollandse Meesters in de Hermitage voor Kinderen. Een educatief programma gericht op ontwikkeling van creatief vermogen. Gratis. Uit onderzoek is gebleken dat juist dit programma grote impact op kinderen heeft: het bevordert creativiteit, kritisch en oplossingsgericht denken. Sinds de opening volgen jaarlijks 10.000 kinderen uit groot Amsterdam het programma in onze ateliers. Dat is ongeveer 70% van alle basisschoolleerlingen uit de stad en omgeving. Onder hen hebben we honderden talenten gescout, die daarna met succes een intensief meerjarig traject hebben doorlopen. En ook dát is gratis.

Jonge talenten van Hermitage voor Kinderen exposeren hun werk tijdens Hollandse Meesters-tentoonstelling.